Zakon omogućava poslodavcu da:
- privremeno produži tvoje puno radno vreme (po zakonu – 40 sati nedeljno), a da se dodatni sati pritom ne računaju kao prekovremeni rad;
- privremeno promeni raspored korišćenja tvog dnevnog odmora i smanji ga sa 12 na 10 sati dnevno;
- privremeno promeni raspored korišćenja tvog nedeljnog odmora.
Neka ograničenja ipak postoje, pa tvoje radno vreme tokom jedne nedelje ne može biti duže od 60 radnih sati, a ukupno radno vreme tokom šest meseci ne sme biti duže od radnog vremena predviđenog tvojim ugovorom o radu. Poslodavac je, dakle, dužan da svaki tvoj dodatni radni sat skine sa nekog drugog radnog dana, odnosno da ti skrati radno vreme – ili da ti ti obračuna višak i isplati ti ga kao naknadu za prekovremeni rad.
Kada je preraspodela moguća
Nažalost, dozvoljeni zakonski razlozi za preraspodelu radnog vremena pokrivaju prillično širok spektar situacija: “… kada to zahteva priroda delatnosti, organizacija rada, bolje korišćenje sredstava rada, racionalnije korišćenje radnog vremena i izvršenje određenog posla u utvrđenim rokovima“.
Kada preraspodela nije moguća
Ako uživaš zaštitu od prekovremenog rada, zaštićena si i od preraspodele radnog vremena. Ako imaš manje od 18 godina zakon te štiti od preraspodele, a ako si trudnica ili zaposleni roditelj sa detetom do 3 godine ili detetom sa invaliditetom, poslodavac ti može izvršiti preraspodelu radnog vremena samo uz tvoju pisanu saglasnost.
Takođe, preraspodela radnog vremena ne može se vršiti na poslovima na kojima je uvedeno skraćeno radno vreme.
